Ο Colton Burpo είναι ένα τετράχρονο αγοράκι, το οποίο θα βρεθεί μια ανάσα πριν το θάνατο.
Μια near death experience θα τον κάνει να πάει στον ουρανό και να δει τον παράδεισο και τον Ιησού.
Ο Todd (πατέρας-Greg Kinnear) και η οικογένειά του, καλούνται να εξετάσουν το νόημα από αυτό το αξιοσημείωτο γεγονός.
Ο πατέρας του μικρού κάνει 800 δουλειές για να συντηρήσει την οικογένειά του.
Η άλλη η μπαφλότσα η γυναίκα του κάθεται και κοιτάζει τους λογαριασμούς και λέει, αχ όχι σήμερα σεξάκι, είμαι αγχωμένη για τους λογαριασμούς.ΣΗΚΩ ΔΟΥΛΕΨΕ ΜΩΡΗ.
Μια από τις δουλειές του πατέρα, είναι ιεροκήρυκας στην εκκλησία της μικρής τους πόλης.
Έχει ταλέντο να μαγνητίζει τα βλέμματα και να μαζεύει κόσμο στην εκκλησία.
Όλοι κρέμονται από τα χείλη του.
Ωστόσο, μετά την εμπειρία του γιου του , παθαίνει μια μινι σύγχυση.
Θέλει να πιστέψει τον γιο του, και τον πιστεύει, αλλά πως να το διαχειριστεί στον έξω κόσμο? Πως να μιλήσει γι' αυτήν την εμπειρία στην πόλη του χωρίς να τον χλευάσουν και να τον αμφισβητήσουν.
Πρέπει να βρει το θάρρος και την βεβαιότητα για να μοιραστεί αυτήν την ασυνήθιστη εμπειρία.
Στο σύνολό της,η ταινία δεν ήθελε να κάνει κάποια πλύση εγκεφάλου και ούτε να αναφερθεί συγκεκριμένα σε κάποια θρησκεία.
Δεν μας μίλησε για ιστορίες του Χριστού.Για τα πρέπει και τα μη.
Οπότε δεν είναι μια θρησκευτική ταινία!
Ας το πάρουμε έτσι εξ αρχής.
Μιλάει όμως για το θέμα πίστης.
Όμορφες εικόνες, οικογενειακή γαλήνη.
Ενωμένη και αγαπημένη οικογένεια, (που για κάποια στιγμή προσπάθησαν να δημιουργηθούν εντάσεις για ενδιαφέρον,) αλλά ούτε καν.
Πιο πολύ τσακώνεται το παπαγαλάκι μου με το παιχνίδι του.
Οι εικόνες του παραδείσου είναι πολύ όμορφες.Δεν θα δεις κάτι συγκλονιστικό, απλά κάτι αξιοπρεπές για να σου εξάψει τη φαντασία.
Οι ερμηνείες των παιδιών πολύ γλυκές και αθώες.
Θα πω ότι η ταινία,αν και αξιοπρεπέστατη, ήταν αρκετά αδιάφορη από κάθε άποψη.
Είναι πραγματική ιστορία, και εκεί βασίζεται ο σκηνοθέτης για να μαζέψει ενδιαφέρον.
Αν δεν ήταν πραγματική ιστορία, δεν θα της έδινε κανείς σημασία.
Σαν στόρι δεν λέει.
Πιο πολύ ενδιαφέρον θα είχε αν το παιδί προερχόταν από μια διαφορετική οικογένεια.
Με μη θρήσκειους γονεις.Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Ντάξει,μεταφορά από βιβλίο είναι ( και όπως έμαθα αρκετά πιστή), η ιστορία είχε δημιουργήσει πανικό, οπότε την έκαναν και ταινία ,έτσι για να χαίρονται.
Αλλά ΔΕΝ.
Ένα αρνητικό που δεν το συγχωρώ καθόλου στην ταινία, είναι στο σημείο που ο πατέρας στο τέλος βγάζει λόγο στην εκκλησία, υποτίθεται για να συγκινηθούμε και να κλείσει η ταινία όμορφα.
Είπε 2 παπαριές, που θα μπορούσε άνετα ο σκηνοθέτης να χρησιμοποιήσει αυτόν τον πολύτιμο χρόνο για να μεταδώσει κάποια μηνύματα.
Κάποια ιδεάρα.Κάποια φράση που θα σου μείνει.
Τίποτα.
Παρένθεση
Είναι όμορφες αυτές οι ιστορίες από κάθε άποψη.
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι με κάποιες υπερευαισθησίες που ''βλέπουν'' κάποια πράγματα.
Ποιος είσαι εσύ ,όμως, που θα τους κατακρίνεις και θα αποφασίσεις αν ισχύει ή όχι, το σωστό και το λάθος και το φυσιολογικό και μη φυσιολογικό της όλης υπόθεσης.
Και τι είναι το φυσιολογικό?
Έχουμε μάθει να ζούμε σε μια κοινωνία με κάποια stadarts.
Ένα κοριτσάκι όμως στην άλλη άκρη του κόσμου βίωσε ένα παράξενο φαινόμενο.
Επειδή είναι 1 ανάμεσα σε τόσο κόσμο δεν ισχύει αυτό που βίωσε?
Αυτό είναι που λέμε μη φυσιολογικό?
Άρα το φυσιολογικό πάει με μαθηματική ακρίβεια?
Αφού είσαι μια στους τόσους ,άρα μαλακίζεσαι?
Μεγάλη συζήτηση.
Αναφέρεται επίσης το κοριτάσακι η Akiane Kramarik ,η οποία είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα σε όλη την ταινία.
Τσέκαρέ την
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου